Maandelijks archief: april 2015

Grieks probleem is ook ons probleem

Van bescheidenheid kun je Yanis Varoufakis niet beschuldigen. Na een tumulteuze vergadering van de eurogroep twitterde hij: “They are unanimous in their hate for me – and I welcome their hatred.” Het zijn beroemde woorden van Franklin D. Roosevelt. En Varoufakis eigende ze zich toe: “A quotation close to my heart (&reality) these days.”

Roosevelt deed zijn uitspraken in 1936 ter verdediging van zijn New Deal. Met dat overheidsprogramma na de Grote Depressie maakte hij zich niet populair in het bedrijfsleven. Hij trok de reguleringsteugels strak aan en brak de macht van grote belangen.

Dat Varoufakis zich als minister van een klein Europees landje vereenzelvigt met een beroemde Amerikaanse president getuigt van een zekere grootheidswaanzin. Maar het zegt ook hoe de Griekse politici erin zitten: ze zijn op een grootse missie. Varoufakis moet nu weliswaar een toontje lager zingen in het Griekse onderhandelingsteam, maar nog altijd is de inzet van de Griekse regering om het beleid van de afgelopen vijf jaar radicaal te veranderen. De aanpak van eurogroep, ECB en IMF zijn in de ogen van de Grieken totaal verkeerd. Lees verder →

Uur T voor Griekenland

2 reacties

Enkele dagen geleden schreef ik nog dat 24 april Uur U voor Griekenland was. Gelukkig schreef ik er toen al bij dat er al vele uren U zijn geweest en dat de tijd steeds rekbaar blijkt. Want inmiddels is 24 april, het informele beraad van Europese ministers van Financiën in Riga, niet meer Uur U maar Uur T.

“The April 24 meeting in Riga must not be a wasted moment; it must be a useful moment in which we see concrete progress in catching up with those reforms”.

Aldus Pierre Moscovici, de eurocommissaris voor economische en financiële zaken. En zo is de deadline weer handig verschoven. De meesters van het tijdkopen doen hun werk opnieuw uitstekend. Lees verder →

Effect van Grexit? Geen idee

7 reacties

Het uur U nadert. Volgende week vrijdag zou er in Riga eindelijk een deal met Griekenland moeten worden gesloten. Nu zijn er al vele uren U geweest, er zit altijd meer rek in de timing dan vooraf gedacht. Maar volgens de afspraken uit februari zou er eind april een afspraak moeten liggen over het vrijgeven van de laatste miljarden noodsteun.

Of het goed komt of niet, weet niemand. Maar zorgelijker is dat ook niemand weet wat de gevolgen zijn als het mis gaat. Gisteren lieten zowel IMF-econoom Oliver Blanchard als DNB-president Klaas Knot hun licht schijnen over de consequenties van een Grexit. Op de vraag wat een uittreding van Griekenland uit de euro voor Europa betekent, moeten beide heren antwoorden: geen idee. Lees verder →

Arme Zalm, arme Dijss…ze wilden commotie juist voorkomen

3 reacties

Via Nieuwsuur is nu de briefwisseling tussen ABN Amro-topman Gerrit Zalm en minister van Financiën Jeroen Dijsselbloem uitgelekt. De conclusie van mijn vorige blog wordt daarmee bevestigd. Dijsselbloem mopperde misschien wel (al is dat nergens gedocumenteerd), maar deed uiteindelijk niets.

De top van ABN Amro heeft begin vorig jaar afgezien van de uitgestelde bonus uit 2010. Maar de vaste salarissen worden wel verhoogd. Zalm schrijft aan Dijsselbloem:

“Om ‘gedoe’ te voorkomen heb ik toe kunnen zeggen dat mijn collega’s in de Raad van Bestuur alsnog hier van afzien. We hebben daarbij vastgesteld dat de vervanging van de toegezegde variabele beloning (maximaal 60%) door een verhoging van het vaste salaris met 16 2/3% (de wet staat 20% toe) ook volgens het Ministerie volgens alle regels is toegekend en overeengekomen en dat je dat zult verdedigen.”

Lees verder →

Waarom zei Dijsselbloem niet: ‘onacceptabel’?

2 reacties

Gezien het politieke nummer dat Den Haag heeft gemaakt van de tonnen van ABN Amro blijft het intrigerend wat minister Jeroen Dijsselbloem van Financiën wanneer wist. En wat hij deed. De brief die hij gisteravond naar de Tweede Kamer stuurde geeft enige opheldering, maar deels is het ook een woordenspel.

Dijsselbloem had twee salariskwesties met ABN-baas Gerrit Zalm uit te vechten. Er lag nog een uitgestelde bonus van 2 ton uit 2010 en er was de salarisverhoging met 1 ton uit 2012. Duidelijk is dat Dijsselbloem hierover een stevig gevecht aanging met Zalm. Onduidelijk is of hij deze hele beloningskwestie in één keer goed afhandelde.

“Op 7 maart 2014 voerden wij (Dijsselbloem en Zalm, MV) een eerste gesprek over de uitgestelde variabele beloning over 2010 en het besluit uit 2012 over de salarisverhoging. Op 19 maart 2014 bevestigde de heer Zalm mij dat de bestuurders afzagen van de uitgestelde variabele beloning over 2010. Tegelijk memoreerde de heer Zalm dat in het gesprek was vastgesteld dat de verhoging van het vaste salaris in 2012 volgens alle regels was toegekend en dat ik dat zou verdedigen. De heren Zalm en Van Slingelandt (voorzitter van de Raad van Commissarissen) schreven in hun brief van 11 augustus 2014 aan NLFI (instituut dat de aandelen beheert, MV): “De minister heeft daarop toegezegd dat hij de uitkering van deze toeslag zal verdedigen en heeft zijn tevredenheid geuit over de wijze waarop de beloningsdiscussie is opgelost”.”